- Nieuws
- Een zomerse ochtend in juni - #ZomerbijSaxenburgh
Een zomerse ochtend in juni - #ZomerbijSaxenburgh
Een zomerse ochtend in juni - #ZomerbijSaxenburgh
In de rubriek #ZomerbijSaxenburgh
delen medewerkers bijzondere momenten van een zwoele zomer bij Saxenburgh. Het zijn kleine ontmoetingen en gebaren die laten zien waar Saxenburgh voor staat: aandacht, nabijheid en warmte, ook op een gewone zomerochtend bij het Saxenburgh Medisch Centrum in Hardenberg.
“Het is vroeg, de zon werpt haar eerste warme stralen over het parkeerterrein. Vanuit de fietsenstalling kijk ik toe hoe hij zijn auto parkeert, precies op een van de dichtstbijzijnde plekken bij de personeelsingang. Zichtbaar opgelucht stapt hij uit, maar zijn blik verraadt ook spanning. Voorzichtig kijkt hij om zich heen, alsof hij zeker wil weten dat alles goed gaat. Dan loopt hij om de auto heen, opent de deur aan de passagierskant, en haalt met enige moeite een rolstoel uit de achterbak.
Ik blijf nog even in de schaduw van de fietsenstalling staan. Ergens verwacht ik dat ze straks zullen ontdekken dat de personeelsingang niet voor hen bedoeld is. De vrouw stapt uit, er volgt een korte woordenwisseling. Ze besluit dapper om niet in de rolstoel plaats te nemen; de ingang is immers vlakbij en dat stukje kan ze nog wel lopen.
Maar dan blijkt inderdaad dat ze niet verder kunnen. Op dat moment stap ik naar voren en spreek ze aan. Hun gezichten staan gespannen; ze zijn vroeg vertrokken uit Gramsbergen en willen vooral niet te laat komen voor hun afspraak op de polikliniek. Het is nog geen zeven uur, maar de zenuwen zijn duidelijk aanwezig.
Hoewel ik ze via de personeelsingang zou kunnen binnenlaten, kies ik ervoor het anders te doen. Ik nodig de dame vriendelijk uit om toch in de rolstoel plaats te nemen en samen lopen we richting de hoofdingang. Terwijl we over het terrein bewegen, worden we omringd door het vrolijke gefluit van vogels. Langzaam zie ik de spanning van hun schouders glijden; er verschijnt een glimlach op hun gezichten.
Bij de hoofdingang aangekomen, besluiten ze nog even buiten te blijven zitten. Ik haal een kopje koffie voor ze, zodat ze in alle rust kunnen genieten van de zachte ochtendlucht en het gezang van de vogels, voordat ze naar binnen gaan voor hun afspraak. Zo wordt een zenuwachtige ochtend toch een klein, warm moment van rust en aandacht..”
Met dank aan een medewerker van het Saxenburgh Medisch Centrum.