Natascha (64): “Ik zag meteen dat het klikte”

De 87-jarige Luc woont in een prachtige, bosrijke omgeving. Rust, ruimte en veel groen. Niet te vergelijken met de plaats waar hij opgroeide, Amsterdam. Zijn afkomst is nog steeds goed te horen aan zijn tongval en de Amsterdamse grappen die hij maakt. Spijt van de verhuizing heeft hij nooit gehad. “Het is heerlijk hier, ik woon zo fijn. Ik wil hier nooit meer weg.” Tot 2019 woonde hij hier met z’n vrouw. ‘De ziekte van mijn vrouw was een zware tijd. Maar ik heb met veel liefde voor haar gezorgd. Na haar overlijden heb ik maanden nodig gehad om weer bij te komen.”

Diagnose Alzheimer

Zijn dochter Natascha (64) woont in dezelfde straat. Tijdens de ziekte van haar moeder kwam ze elk weekend langs. “We vonden het altijd al prachtig hier. Na het overlijden van mijn moeder hebben we de knoop doorgehakt en zijn we hier komen wonen. Ik heb er ook geen seconde spijt van gehad. Nu woon ik dicht bij m’n vader en kan ik een oogje in het zeil houden. En dat is fijn, nu mijn vader de diagnose Alzheimer heeft”, vertelt Natascha.

Na een aantal onderzoeken en uiteindelijk de diagnose kwamen we via de huisarts in contact met onze casemanager Christel. “Dit voorjaar kwam ze voor het eerst op bezoek om kennis te maken. Ik zag meteen aan mijn vader dat het klikte. Dat vond ik het allerbelangrijkste, die klik,” vertelt Natascha. “Samen hebben we besproken hoe mijn vader zo lang mogelijk zelfstandig kan blijven wonen. Want dat is wat hij het liefste wil.”

Fysiek en mentaal fit blijven

Christel: “Voor mensen met alzheimer is het belangrijk om zo fit mogelijk te blijven, zowel fysiek als mentaal. Ze vallen vaak af en verliezen daarmee ook spiermassa. Daarom gaat Luc één keer per week naar de fysiotherapeut. Ook gaat hij naar de dagbesteding. Dat geeft structuur aan de dag.” Luc is schaatstrainer en sportmasseur geweest en haakt meteen op het gesprek aan: “Ze hoeven mij niks te vertellen bij die fysiotherapie”, zegt Luc. “Ik weet alles al, daar hoef ik niet meer naar toe”. Christel gaat mee in het gesprek: “Vertel de fysiotherapeut wat je al weet. Misschien kan ze nog iets van jou leren. Ze luistert vast graag naar jouw verhalen en ervaringen!” Zo probeert ze Luc te motiveren om toch naar de wekelijkse fysiotherapie te blijven gaan.

“We beslissen samen”

Natascha vervolgt: “Hij kookte ook geen echte maaltijden meer en viel steeds meer af. Tafeltje dekje wilde hij niet en ik wilde het ook niet achter zijn rug om regelen. Daarom vroeg ik Christel om advies. Zij gaf toen aan; soms moet je voorbijgaan aan je principes en de beslissing voor iemand nemen, omdat het écht belangrijk is. Doordat Christel er ook met Luc over praatte, begreep hij dat goed eten belangrijk is. “Nu is hij er ook heel blij mee en ik weet zeker dat hij goed en gezond eet”, zegt Natascha.

“Het is wel fijn als iemand anders, zoals Christel of bijvoorbeeld mijn broer, mijn vader ook ergens op aanspreekt. Dan zegt mijn vader: “Als jullie het allebei zeggen, dan zal het wel zo zijn.” Dan ben ik niet altijd de boeman. Maar we laten hem echt in zijn waarde. We betrekken hem overal bij en beslissen samen.”

“Ik kan mij goed aanpassen, dat heb ik altijd al gekund”

Natascha: “Ik maak mij geen zorgen om de toekomst. Als het niet meer gaat, dan zoeken we dan wel naar een oplossing. We leven met de dag. Daarbij denk ik ook echt aan mezelf. Als ik lekker in mijn vel zit, kan ik ook beter voor mijn vader zorgen.”

Christel: “Wat belangrijk is dat een aantal basiszaken goed geregeld zijn voor Luc, zoals eten, dagbesteding en fysiotherapie. Ook hebben ze zaken bij de notaris vastgelegd. Zo weet Natascha wat haar vader wil na zijn overlijden. “Dat kunnen we nu nog met elkaar bespreken, dus dat doen we dan ook.” Luc vult aan: “Ik hoop hier nog heel lang te wonen. Ik wil hier echt niet weg.” En na even nadenken zegt hij: “Maar als het dan toch écht moet, dan komt het ook wel goed, want ik kan mij heel goed aanpassen. Dat heb ik altijd al gekund.”

Steun en toeverlaat

Natascha: “Ik kom hier elke dag. Even kijken hoe het gaat. Als hij er op het afgesproken tijdstip niet is, dan bel ik. Dan zegt hij dat hij in slaap was gevallen of wat anders aan het doen was, maar dan weet ik dat hij het vergeten is. Maar andersom belt hij mij ook, als ik niet exact op het afgesproken tijdstip op de stoep sta”, lacht Natascha. “Het uitgangspunt nu is dat mijn vader hier zo lang mogelijk zelfstandig blijft wonen en wij helpen hem daarbij. Christel is als casemanager nauw betrokken, ze komt regelmatig langs om met Luc te praten. “Daar zit ik nooit bij”, zegt Natascha, “Dat is iets tussen hen. Als er bijzonderheden zijn, zeg ik dat van tevoren tegen Christel. Dan app of bel ik even. Ze is er altijd voor ons. Christel is echt onze steun en toeverlaat.

Christel: “Wat ik zo fijn vind aan mijn rol is dat ik onafhankelijk ben. Ik overleg met de cliënt en de mantelzorger welke zorg nodig is. Doordat ik onafhankelijk ben en niet persé de diensten van één zorgaanbieder hoef aan te bieden, kan ik ook echt de beste keuze voor de cliënt maken. Bij Luc en Christel zie je hoe goed dat in de praktijk werkt, daar doe je het voor!

21 september 2023: Wereld Alzheimerdag

Het interview met Luc, Natascha en casemanager Christel is gehouden in het kader van Wereld Alzheimerdag. Op 18 en 19 september zijn er twee gratis theatervoorstellingen te bezoeken:

• Op maandag 18 september is de voorstelling ‘Wie van de 3 heeft dementie?‘ van theatergroep ‘Theater Langs de Lijn’ in theater de Stoomfabriek in Dalfsen. Inloop vanaf 19:00. Start voorstelling om 19:30 uur. Aanmelden kan door een mail te sturen naar: info@saamwelzijn.nl of te bellen naar 0529-793013.
• Op dinsdag 19 september is de voorstelling “Helderman” in Theater de Voorveghter in Hardenberg. Start voorstelling om 19.30 uur. Einde voorstelling rond 21.45 uur. Aanmelden kan door een mail te sturen naar: wadhardenberg@ziggo.nl of door te bellen naar Jantje Boonstra: 0523-261188.