“Werken op Hematologie is echt mijn droom”

“Mijn kennis overdragen aan patiënten en delen met mijn collega’s vind ik het mooiste om te doen.” De 34-jarige Milou Sanders werkt sinds 2012 op de afdeling Oncologie. Eerst als stagiaire, daarna als vakantiekracht en vervolgens als gediplomeerd verpleegkundige. Daar is de interesse voor Hematologie ontstaan; het specialisme dat zich bezighoudt met ziekten van het bloed, lymfeklieren en beenmerg. “Het vakgebied is moeilijk, uitdagend en tegelijkertijd ook zó interessant”, vertelt Milou.

“Ik ben geen robot”

Milou werkte jaren geleden als vakantiekracht op de afdeling Oncologie. Ze begeleidde daar onder andere patiënten die kuren kregen. Toen ze in haar naaste omgeving zelf te maken kreeg met kanker, begreep ze als geen ander wat haar patiënten en naasten doormaakten. Milou: “Ik heb toen besloten dat ik mijn eigen ervaringen op een positieve manier wil inzetten. Hierdoor kan ik mijn patiënten nog beter begeleiden. Het komt daardoor nog wel eens voor dat een gesprek bij mij ook de nodige emoties oproept. Vooral omdat ik zo goed begrijp wat patiënten en naasten doormaken als ze de diagnose kanker krijgen. Patiënten vinden dat niet erg en ik ook niet. Ik ben tenslotte geen robot.”

Droom

Vanaf 2022 is ze in opleiding tot Verpleegkundig specialist Hematologie; haar droom. “Ik ben heel blij dat deze mogelijkheid mij bij Saxenburgh geboden word. Ik krijg veel vrijheid om mijzelf te ontwikkelen. Ook word ik goed begeleid door dr. Tromp (Hematoloog). Een betere leermeester is er niet.” Ook het werken in een kleiner ziekenhuis vindt ze heel prettig. “Ik ken de patiënten en de patiënten kennen mij.”

Milou: “Waarbij het voor mijn studie belangrijk is om onderwerpen af te bakenen, kom je in een perifeer ziekenhuis* veel verschillende ziektebeelden tegen waar je overal iets vanaf moet weten. Dat maakt mijn werk zo interessant. De collega’s staan altijd klaar om te helpen, zowel artsen als verpleegkundig specialisten. Om even samen te brainstormen of advies te geven. We hebben een ontzettend fijn team. Als ik klaar ben met de opleiding dan kan ik bijvoorbeeld mijn eigen spreekuren draaien en zelfstandig medicatie uitschrijven. Ik hoop dan ook de begeleiding rondom de kuren te kunnen doen. Dat vind ik zelf een heel belangrijk aspect van mijn werk.”

Luisterend oor

Milou: “Als Verpleegkundig specialist ben ik de schakel tussen de specialist en de patiënt. Ik heb net wat meer tijd voor een gesprek of een extra afspraak. Ik merk dagelijks dat patiënten dat als heel prettig ervaren. Als je de diagnose kanker krijgt, stort je wereld in. Er zijn zoveel vragen. Soms spreken we dan een aantal dagen later nog eens af. De patiënt heeft dan ook even de tijd om alles te laten landen. Ze bespreken de diagnose met familie en kinderen, lezen over de ziekte en schrijven vragen op. Een tweede gesprek verloopt vaak al een stuk rustiger en informatie blijft dan ook beter hangen. Deze investering in tijd, aan het begin van het traject, helpt enorm bij de behandeling en acceptatie.”

“Ook tijdens de behandeling zijn er vaak vragen en onzekerheden. Ik kan patiënten een handvat bieden om te leren omgaan met de ziekte en weer vertrouwen te krijgen in hun eigen lijf. Ik leer chronische patiënten om bijvoorbeeld hun klachten beter te herkennen. Wat komt door de ziekte, wat komt door de medicijnen en wat zijn nieuwe klachten? Ze kunnen laagdrempelig met mij contact opnemen om even te overleggen. Vaak is een luisterend oor al voldoende.”

Lotgenoten

Hematologie kent veel ziektebeelden en veel bloedziekten zijn chronisch. Patiënten worden hun hele leven begeleid. Sommige patiënten komen 1x per jaar voor controle en leven hun leven, maar dan met een chronische ziekte. Anderen houden meer klachten, bijvoorbeeld van een eerdere chemo. “Deze patiënten begeleiden we ook zo goed mogelijk, zodat ze toch kwaliteit van leven ervaren, ondanks hun ziekte”, vertelt Milou.

Doordat er zoveel verschillende soorten zijn, is het soms best moeilijk om lotgenoten te vinden om ervaringen te delen. Milou speelt hierin een belangrijke rol. Haar ervaringen deelt ze met patiënten. Ze verwijst naar instanties of websites waar de patiënt écht iets aan heeft. Milou: “Sommige patiënten zitten daar helemaal niet op te wachten, andere patiënten vinden het juist wel fijn om met lotgenoten te praten.”

Eerlijk en duidelijk

Milou: “We proberen zo eerlijk en duidelijk mogelijk te zijn over wat de ziekte inhoudt, de levensverwachting, het medicijngebruik en de kwaliteit van leven. Dat zorgt ervoor dat de patiënt precies weet waar hij aan toe is. Ik zeg soms letterlijk: U overlijdt hier niet aan, maar u moet wel levenslang medicijnen slikken. Zo’n boodschap heeft natuurlijk grote impact, maar het is wel heel duidelijk. Dat vinden patiënten toch prettig, merk ik.”

Er zijn ook patiënten die niet meer beter kunnen worden. Ook dan is Milou er. “Ik praat met hen over de toekomst, ik draai er niet omheen. Patiënten en naasten vinden dat ook prettig. Ik doe dat vaak op het gevoel. Wat zou ik zelf willen als ik de patiënt was? Wat kan ik nu voor ze betekenen? En als dat nodig is creëer ik er tijd voor. Ik kan dat doen in mijn rol als verpleegkundig specialist. En daar ligt ook écht de toegevoegde waarde van mijn functie. Net dat beetje extra aandacht voor patiënten die dat nodig hebben.”

Aandacht voor naasten

Milou: “Wat ik persoonlijk heel belangrijk vind, is de aandacht voor de naasten. Als iemand kanker krijgt, heeft het impact op het hele gezin. Dat wordt wel onderschat. De naasten cijferen zichzelf weg. Het is zo belangrijk dat zij ook goed voor zichzelf blijven zorgen. Want ook zij maken zich zorgen en moeten leven met de diagnose kanker, ook al zijn ze zelf niet ziek. Ik vraag regelmatig in de spreekkamer aan de naaste; Hoe gaat het met u? Vaak komen dan emoties los, omdat nog nooit iemand dat gevraagd heeft. De rol van de naasten bij een behandeling en bij de acceptatie van de ziekte is groot. Ook voor naasten en bijvoorbeeld kinderen is er hulp beschikbaar.”

“Ik doe alles voor mijn patiënten”

“Als ze aan mijn patiënten komen, dan komen ze aan mij,” lacht Milou. “Ik doe alles voor mijn patiënten. Soms moet ik mijzelf hierin ook afremmen. Ik probeer bijvoorbeeld zoveel mogelijk afspraken te koppelen. Achter de schermen kleine dingen regelen, een luisterend oor bieden of wat bijsturen als dat nodig is. Of soms een hart onder de riem of een opbeurend gesprek. Alles wat in mijn bereik ligt, doe ik voor ze.”

Ondanks alle ellende die de diagnose kanker en de behandelingen met zich mee brengt, is de stemming vaak positief. Milou: “Het is echt niet altijd een depressieve sfeer in de spreekkamer of op de verpleegafdeling tijdens de behandeling. Tuurlijk zijn er ook veel emoties en moeilijke gesprekken. Maar heel vaak is het ook gewoon gezellig en wordt er veel gelachen. Mensen zijn wat dat betreft heel flexibel en willen ook gewoon leven. En dat is ook mijn motto: Geniet van het leven, elke dag!”

September Bloedkankermaand

“Als het over kanker gaat, denkt men vaak aan borstkanker, darmkanker, omdat daar meer aandacht voor is. Hematologie is toch wat minder bekend, terwijl het ontzettend belangrijk is om te weten dat patiënten met een bloedziekte ook erg ziek kunnen zijn. Zo hebben ze bijvoorbeeld vaak een bloedtransfusie nodig of soms zelfs een stamceltransplantatie. Ik hoop dan ook dat aandacht voor bloedkanker in de maand september zorgt voor meer bewustwording én voor meer bloeddonoren en stamceldonoren.”

Meer informatie

• Lees meer over de bloedkanker: https://www.hematon.nl/ of https://hematologiegroningen.nl/pat/
• Naar de afdeling Hematologie.

*Een perifeer ziekenhuis is gespecialiseerd in de behandeling van patiënten met kanker van het bloed of de lymfeklieren.