Radiodiagnostisch laborant Martie Grip
“Mensen geruststellen is het mooiste van mijn werk”
Van nul computers tot een volledig gedigitaliseerd proces. Martie Grip werkt al meer dan vier decennia bij Saxenburgh. Eind vorig jaar ging hij met pensioen. In meer dan 42 jaar als radiodiagnostisch laborant zag hij het vakgebied veranderen. “Toen ik begon waren er geen CT-scans, geen MRI’s en geen computers. We werkten met doorlichtapparaten en röntgenfoto’s die we handmatig ontwikkelden”, vertelt hij.
Ondanks zijn pensioen eind 2024 is Martie nog elke week op de afdeling te vinden. “Ik heb altijd met veel plezier gewerkt en vond het een gek idee om de deur achter me dicht te trekken en ineens niet meer betrokken te zijn.” Toen de organisatie hem vroeg of hij wilde blijven, hoefde de laborant daar niet lang over na te denken. Nu werkt hij nog één dag in de week. “En dat bevalt heel goed.”
Een onmisbare schakel
Zijn werk als radiodiagnostisch laborant is veelzijdig. Martie maakt röntgenfoto’s, werkt met CT-scans en assisteert bij onderzoeken zoals bloedvatdiagnostiek. “Elke dag is anders, omdat je op verschillende kamers wordt ingedeeld. De ene dag doe je longfoto’s, de andere dag begeleid je een patiënt bij een echografie of een mammografie.”
Voor Martie is radiologie een onmisbare tak in de zorg. “Wij zijn een diagnostisch team. Voordat patiënten naar een specialist gaan, komen ze vaak eerst bij ons voor onderzoek. Zonder beeldvorming kunnen artsen geen goede diagnose stellen”, legt hij uit.
Band met patiënten
Wat Martie echt belangrijk vindt, is de mens achter het onderzoek. Het maken van zo’n foto is voor hem een kunstje. De echte uitdaging zit in het geruststellen van de patiënt. “Veel mensen zijn zenuwachtig als ze bij ons komen, bijvoorbeeld omdat er bij een bevolkingsonderzoek iets afwijkends is gevonden. Het is dan mijn taak om ze op hun gemak te stellen en ervoor te zorgen dat ze met een goed gevoel naar huis gaan.”
De laborant merkt dat patiënten zijn aanwezigheid waarderen. “Soms hoor ik dat mensen speciaal naar mij vragen. Dat is een prachtig compliment.” Volgens Martie heeft dat onder andere te maken met hoe hij mensen benadert. “Ik loop altijd zelf naar de wachtkamer om patiënten op te halen, zodat ik al een eerste indruk krijg van hoe ze zich voelen.”
Prettige samenwerking
De keuze om na zijn pensioen toch bij Saxenburgh te blijven werken, is een combinatie van passie voor het vak en verbondenheid met collega’s. De radiologieafdeling is een hecht team waar veel collega’s al jarenlang werken. “Sommige collega’s zijn hier al 25 of 30 jaar. We kunnen heel goed met elkaar overweg en de samenwerking met artsen is laagdrempelig. Iedereen kan zeggen wat hij denkt. Dat maakt het werken hier prettig.”
Ook de organisatie zelf bevalt Martie goed. “De kleinschaligheid en korte lijntjes maken het persoonlijk. Je kent iedereen en werkt niet alleen maar op één specifieke kamer, zoals in grotere ziekenhuizen. De diversiteit in werkzaamheden maakt het werk hier extra mooi.”
Een waardevol beroep
Voor Martie is het belangrijkste dat patiënten zich goed geholpen voelen. “Soms krijg je mensen met ernstig nieuws, bijvoorbeeld een jonge vrouw met borstkanker. Dat blijft je bij. Maar het geeft voldoening als je iemand goed begeleidt en zorgt dat hij of zij zich gezien voelt.”
Na 42 jaar in het vak blijft Martie met plezier werken. “Radiologie is misschien een vak waar je niet veel over hoort, maar het is cruciaal in de zorg. En zolang ik het werk mooi vind en het team mij nog wil hebben, blijf ik met plezier mijn steentje bijdragen.”